Νύχτες Πρεμιέρας 2007

Η τελευταία εβδομάδα ηταν μια απο τις πιο γεμάτες και ενδιαφέρουσες της ζωής μου. Μετά από το τελευταίο μάθημα για αυτήν την εξεταστική κλήθηκα επιτέλους και εγώ να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως εθελόντρια στο 13ο φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας. Αυτό που είχα να κάνω ήταν να βοηθάω στις αίθουσες με τις προσκλήσεις και τα προγράμματα. Ναι, εμείς ήμασταν τα παιδιά με τις λίστες και τα κρατημένα εισιτήρια, εμείς που κάναμε χαρούμενους και μερικούς ατυχούς θεατές.
Η ανταμοιβή μας για την μικρή βοήθεια που προσφέραμε ήταν ένα μαγικό χαρτάκι που έγραφε πάνω staff και με το οποίο μπορούσαμε να μπαίνουμε δωρέαν στις ταινίες. Έντεκα αξιώθηκα να δω, αναλυτικά σε επόμενο ποστ. Τι καλύτερο απο το να περνάς τη μισή σου μέρα βλέπωντας ταινίες και μετά να τα πίνεις και να διασκεδάζεις μέχρι αργά το βράδυ σε ένα απο τα θεματίκα(λέμε τώρα) πάρτυ του Σινεμά. Από το grindhouse πάρτυ στο set του Hook και το ψιλοβαρετό χτεσινοβραδυνό. Απορώ που τα ξετρυπώσαν μερικά απο αυτά τα bar. Εκτός βεβαία από τις ταινίες το άλλο θετικό ήταν οτι έφυγα με ένα σωρό νέους φιλούς και πολλές αναμνήσεις, θετικές, αρνητικές, αστείες και περίεργες.
Το μεγάλο βραβείο πήγε στο ΧΧΥ ο πρωταγωνιστής της οποίας το παρέλαβε και ο οποίος κατά την διαρκεία του φεστιβάλ εβγαλέ τον λατινό εαυτό του. Βραβεία πήραν επίσης η Ζώνη Άμυνας, το The band's visit, το ντοκυμαντέρ για το yodeling και τα Νούφαρα για το οποίο κυκλοφορούν φήμες οτι το βραβείο κοινού της δόθηκε αυθαίρετα καθώς οι κάλπες ήταν αλλού για αλλού. Υπήρχε κόσμος που ψήφιζε ακόμα και σε ταινία της Μενκες. Η απονομή σε γενικές γραμμές ήταν απλή, σύντομη χώρις καμία ιδιαίτερη επισημότητα και με προβλήματα στον ήχο.Τώρα δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό αλλά αν πραγματικά θέλουν να αποκτήσει κύρος το φεστιβάλ θα πρέπει να δίνουν περισσότερη σημασία σε παρόμοια θέματα. Μετά από τόσα χρόνια, προβλήματα στον ήχο και στους υπότιτλους ειναι ανεπίτρεπτα. Αποψή μου είναι ότι ο προγραμματισμός και ο συντονισμός θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος. Μια ΑΣΟΕΕ τελειώσαμε και εμείς κάτι ξέρουμε από αυτά τα πράγματα. Η κριτική επιτροπή πάντως πρέπει να το καταδιασκέδασε, από τον καθωςπρέπει σουηδό, στη “την πέφτω σε όποιο θηλυκο κυκλοφορεί” γαλλίδα μέχρι την μορφή του φεστιβάλ τον τσέχο που ήταν ντυμένος λες και βγήκε από περιοδικό μόδας.
Επειδή δεν θέλω να φαίνεται οτί μόνο τα αρνητικά θυμαμαί θα πρέπει να παραδεχτώ οτι δεν πάυει να είναι το καλύτερο φεστιβάλ της Αθήνας αυτή τη στιγμή και οτι πέρασα υπέροχα αυτές τις μέρες.


Υ.Γ.1 Θέλω να πιστεύω ότι οι 300 προσκλήσεις που ήταν κρατημένες στο ονομά του Αυγερόπουλου ήταν πλήρωμενες και τα έσοδα πήγαν στους πυρόπληκτους.

Υ.Γ.2 Η μισή μάζα είναι ντερέκι. Και εγω που νόμιζα ότι ήταν στο ύψος μου.

Υ.Γ.3 Λόγω χρήσης Open Office δεν διαθέτω ορθογραφικό έλενχο αυτή τη περίοδο οπότε δείξτε κατανόηση.

Άντε, και του χρόνου.