Sunday, December 23, 2007

Merry X-mas


Φεύγω, φεύγω πάω στο πατρικό για Χριστούγεννα με την οικογένεια. Αναχωρώ για την χώρα του αργού Internet και νέο post από τη νέα χρονιά. Σας αφήνω με 3 καινούρια μαζεμένα.

Καλές γιορτές σε όλους, καλό ξεσάλωμα, καλό φαγοπότι, καλή ξεκούραση και ότι άλλο επιθυμείτε. Όσο για το νέο χρόνο να σας φέρει ότι θέλετε, εσείς ξέρετε καλύτερα.
Εγώ πάλι θέλω μέσα στο 2008:

• Γκόμενο
• Κάτι για να συνεχίζω να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα γίνω σκηνοθέτης.
• Να κάνω τα ταξίδια που θέλω στην Νάπολη, Στοκχόλμη και Γαλλία.
• Ένα πτυχίο με καλό βαθμό από το μεταπτυχιακό.
• Να αποφασίσω τι θέλω να κάνω από Σεπτέμβριο.
• Τους Bjork, Linkin Park, Marilyn Manson, Kosheen, IAMX, Interpol, She Wants Revenge, Blonde Redhead, Yeah Yeah Yeahs και The Knife για συναυλία(καλό ε;)
• Να έρθει η νέα ταινία του Burton πιο νωρίς στην Ελλάδα.
• Να γίνει κάτι μαγικό και να μη χρειαστώ να γράψω πτυχιακή. Βαριέμαι.
• Ένα mp3 player και ένα Wii.

Και το πιο σημαντικό υγεία σε όσους αγαπώ και νοιάζομαι και ειδικά στη μαμά μου που μόλις τέλειωσε με τις χημειοθεραπείες. Να συνεχίσει να είναι υγιής όπως είναι τώρα.

Καλές Γιορτές σε όλους.

I am a legend

Ψάχνοντας το θαυμαστό κόσμο του Internet βρήκα το I am a legend του Richard Matheson σε audio book διαβασμένο στο BBC radio μαζί με μερικά πανάρχαια εξώφυλλα από εκδόσεις και ταινίες βασισμένες στο βιβλίο. Σας τα δίνω όλα έτσι επειδή είμαι καλός άνθρωπος. Το αγαπημένο μου εξώφυλλο είναι το πρώτο. Επιπλέον δωράκι μια ιστορία του Stephen King (The Ten O'Clock People) επίσης σε μορφή audio. Πώς να το κάνουμε τα βιβλία σε mp3 είναι η νέα μόδα.













Ο συγγραφέας

People are strange












Πορτραίτων συνέχεια. Αυτή τη φορά από μια ολλανδή φωτογράφο ονόματι Hellen van Meene.

Λίγες ακόμα ταινίες

Zodiac



Και ναι συνεχίζει να είναι στη κορυφή με τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. Το ότι επέλεξε να μεταφέρει την ιστορία ενός δολοφόνου που ποτέ δεν πιάστηκε επισήμως και απασχόλησε τις αρχές για δεκαετίες αντιλαμβάνεστε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα άλλο Seven. Ο Zodiac δεν είχε μια συγκεκριμένη μέθοδο όπως κάθε serial killer. Σκότωνε χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο, δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο τύπο θυμάτων ούτε δρούσε σε μια συγκεκριμένη μόνο περιοχή. Μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσώπευε το απόλυτο «κακό» σε μια εποχή που η Αμερική έβγαινε από μια εποχή αθωότητας. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε την εμμονή των ηρώων με το να ανακαλύψουν την ταυτότητα του δολοφόνου. Μπορεί η διάρκεια να ξεπερνάει τις δυόμισι ώρες η δουλειά του David Fincher όμως δεν σε κάνει να βαριέσαι ούτε λεπτό. Η άψογη αναπαράσταση της εποχής, οι λήψεις, η φωτογραφία, η μουσική, οι ερμηνείες όλα δένουν μεταξύ τους σε ένα άψογο αποτέλεσμα. Αναμφισβήτητα μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Στο παρακάτω βίντεο ακούγεται η πραγματική φωνή του Zodiac.




28 weeks later



Εγώ το θεωρώ πολύ καλύτερο από το πρώτο μέρος και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην σκηνοθεσία. Αν δεν σας κερδίσει από την πρώτη σκηνή επίθεση στο σπίτι τότε παρατήστε τη. Ο σκηνοθέτης του αριστουργηματικού Intacto αναλαμβάνει τα ηνία από τον Danny Boyle και μας παραδίνει μια αξιοπρεπέστατη zombie ταινία. Στα συν και η επιλογή της μουσικής.


The dead girl



Ένα νεκρό κορίτσι, 4 γυναίκες, 5 ιστορίες, μια εξαιρετική σπονδυλωτή ταινία. Το μόνο αρνητικό είναι ότι εκεί που έχεις συνηθίσει την κάθε ηρωίδα η ταινία προχωράει στην επόμενη ιστορία και σε αφήνει ανικανοποίητο γιατί θέλεις να μάθεις τι απέγινε στο τέλος.


Kids



Ένας πιτσιρίκος που δε κάνει άλλη δουλειά από το να πηδάει συνομήλικες του. Σε αυτήν την ταινία οι έφηβοι, βρίζουν, μεθάνε, παίρνουν ναρκωτικά, πλακώνομαι στο ξύλο, κάνουν sex ή μιλάνε συνέχεια για αυτό. Κάπου στη μέση μπαίνει και το Aids και το ηθικό δίδαγμα ότι χρειάζεται μόνο μια φορά για να κολλήσεις. Καμία συμπάθεια δε δείχνει ο σκηνοθέτης για τους ήρωες. Μπορώ να καταλάβω ότι το 92 η ταινία προκάλεσε σοκ αλλά σήμερα φαντάζει αδιάφορη.


Shortbus



Υπερεκτιμημένο


Hedwig and the angry inch



Όχι όμως και η πρώτη ταινία του John Cameron Mitchell. Ένα αγόρι που θέλει να είναι κορίτσι, παντρεύεται, μετακομίζει από την ανατολική Γερμανία στην Αμερική, χωρίζει και προσπαθεί να εκφραστεί μέσα από την μουσική. Ένα μελαγχολικό παραμύθι για την αγάπη για τη δυσκολία του να είσαι ο εαυτό σου και να ανακαλύψεις πραγματικά ποιος είσαι και τι θέλεις. Ένα παραμύθι με πολύ μακιγιάζ, glitter, μουσική, ζωγραφιές και έναν πανέμορφο πρωταγωνιστή. Μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους πηγαίνεις και κατεβάζεις το soundtrack.


Deathproof / Planet Terror




Το φοβερό δίδυμο σε ταινίες φόρο τιμής στο grindhouse. Ότι και να πω εσείς σίγουρα τις έχετε δει και μάλιστα μπήκατε στην διαδικασία να τις συγκρίνεται κάτι που για μένα είναι λάθος. Ο Tarantino έδωσε βάση όπως πάντα στους διάλογος του χρησιμοποιώντας μια σχετικά απλή πλοκή ενώ ο Rodriguez ξεσάλωσε φτιάχνοντας μια ταινία που θα σας διασκεδάσει (εάν έχετε γερό στομάχι). Το σίγουρο είναι ότι και οι δυο το καταδιασκέδασαν και αυτό φαίνεται. Θα ήταν όμως ακόμα καλύτερα εάν δεν τις είχαν χωρίσει.

Saturday, December 15, 2007

Wednesday, December 12, 2007

RI.RE

Ο Richard Renaldi ταξιδεύει πολύ. Παντού. Φωτογραφίζει πολύ. Τοπία. Ανθρώπους. Από τις παραμελημένες κωμοπόλεις της χώρας του μέχρι την μακρινή Ασία. Στο κέντρο πάντα ο άνθρωπος. Από μοναχούς σε κάποιο μοναστήρι στο Θιβέτ μέχρι ένα πιτσιρίκι που περιμένει το λεωφορείο. Λες και τους φωτογραφίζει στο φυσικό περιβάλλον τους. Συνεργασίες με περιοδικά κοινωνικού κυρίως περιεχομένου αλλά και μερικά από τα πιο γνωστά παγκοσμίως όπως τα GQ, Harpers Bazaar, New York Magazine και Vogue.
Τα παρακάτω είναι ένα μικρό δείγμα της δουλειάς του για (πολλά) περισσότερα επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του.







bits



Thursday, December 6, 2007

Four eyed monster

Four glittering eyes, two pink mouths, and eight limbs wrapped around itself taking up two seats on the subway.



Αυτός είναι ερασιτέχνης κινηματογραφιστής που βγάζει τα προς το ζην σκηνοθετώντας γάμους και βαφτίσια.
Αυτή είναι ζωγράφος που δουλεύει ως σερβιτόρα.
Αυτός είναι ντροπαλός με σχεδόν ανύπαρκτο ερωτικό παρελθόν.
Αυτή είναι ευθύς με «πείρα» στο να επιλέγει ακατάλληλους συντρόφους.
Ο Arin και η Susan γνωρίστηκαν μέσα από το Myspace . Αντί να βγαίνουν κανονικά ραντεβού αποφάσισαν να επικοινωνούν με χαρτάκια. Γνώρισαν ο ένας τον άλλο, κάνανε έρωτα, τσακώθηκαν, άρχισαν να ανταλλάσσουν μικρά βίντεο, τα ξαναβρήκαν, ερωτεύτηκαν και αποφάσισαν να κάνουν την ιστορία τους ταινία. Μόνοι τους, με δικά τους χρήματα, μηχανήματα, και συνεργάτες φίλους, γνωστούς, αγνώστους μέσα από το Internet. Αυτό είναι το Four Eyed Monster. Μια γλυκιά ιστορία, λυρική, αληθινή, μια ιστορία για τον Arin και την Susan. Αλλά κυρίως μια ιστορία για μια γενιά που φοβάται να εκφραστεί, να εκδηλωθεί, να πληγωθεί, μια γενιά που προτιμά την ασφάλεια της απόστασης, προτιμά να ζει στο διαδίκτυο και αναγκάζεται να παραμερίσει τα όνειρα της για χάρη μιας ασφαλούς ζωής. Απολαύστε την.



P.s Μπορεί η Susan και ο Arin να μην είναι πια μαζί η ταινία τους όμως ταξίδεψε σε διάφορα φεστιβάλ τους χάρισε βραβεία και τώρα πια δίνουν διαλέξεις σε θέματα DIY κινηματογράφου.

Monday, December 3, 2007

francesco scavullo

Acknowledged to be the dominant photographic influence on American fashion and beauty, Francesco Scavullo has photographed almost every celebrated man, woman and child in the world today. His photographs have graced the covers of magazines such as Rolling Stone, Life, Time, Town & Country, Harper's Bazaar, Vogue, Mademoiselle, Glamour, Cosmopolitan, Harpers & Queen, L'Officiel, Woman and Max, to name a few. Francesco photographed the covers of Cosmopolitan for 30 years. He has shot many movie posters, including A Star is Born with Barbra Streisand. Francesco has also done many album covers. Edgar Winters', They Only Come Out At Night, is the first Rock & Roll cover with full drag make-up. Diana Ross' Diana album shows her with no make-up, wet hair, wet tee shirt, and torn jeans.
Mr. Scavullo has published six books - SCAVULLO ON BEAUTY, SCAVULLO MEN, SCAVULLO WOMEN, SCAVULLO, SCAVULLO: PHOTOGRAPHS, 50 YEARS, and his latest, SCAVULLO NUDES. In addition to his published work, Francesco's photographs are in the permanent collections of the Metropolitan Museum of Art and the Amon Carter Museum in Fort Worth, Texas.
Francesco is renowned for his enamel on canvas photo silkscreens, portraits and still lifes. His commissioned portraits include Mrs. John Kluge and son, Gloria Vanderbilt, Mary Kay Ash, Mrs. Frederick Field, Grace Kelly, Elizabeth Taylor, Paul Newman & Joanne Woodward, Sissy Spacek, Diana Ross, Cher, Brooke Shields, Madonna, Roseanne Arnold, Kim Bassinger, Barbara Streisand, Michelle Pfieffer, Sylvester Stallone, Arnold Schwartzenegger among others.
As a director, Francesco has created memorable spots for Shearson Lehman Brothers, Covermark, and Memorex with Ella Fitzgerald, as well as Crystal Gayle's one hour musical special for CBS.
Mr. Scavullo resides on New York's Upper East Side with his King Charles Spaniel, Luca.




Τελευταίες μέρες αποφάσισα να πάω να δω την έκθεση φωτογραφίας αφιερωμένη στο έργο του Francesco Scavullo Να πω την αλήθεια δεν ήξερα σχεδόν τίποτα για τον φωτογράφο αλλά έμαθα πολλά εκεί.
Αυτό που μου έμεινε ήταν μια ιστορία από τα παιδικά του χρόνια. Όταν ο πατέρας του τον πήγε να δουν την ταινία Βασίλισσα Χριστίνα με την Greta Garbo ο μικρός Francesco πετάχτηκε στην οθόνη φωνάζοντας « Αυτή θέλω» και στην συνέχεια πήγε σπίτι και έντυσε τις αδελφές του με παρόμοιο τρόπο στήνοντας τις για φωτογραφία.
Επίσης αυτός ανακάλυψε πολλά μοντέλα και ηθοποιούς όπως την Brooke Shields και την Gia Carangi.
Στην ουσία τώρα, η έκθεση ήταν αφιερωμένη στα πορτραίτα διασήμων. Από αυτά ξεχώρισα αυτό της Rene Russo γιατί μοιάζει απίστευτα με την Twiggy, της Fay Dunaway γιατί απλά δεν κατάλαβα ότι είναι αυτή, της Diana Ross χωρίς μακιγιάζ, της Janis Joplin γιατί δείχνει τόσο χαρούμενη( ή τόσο μαστουρωμένη) και της Bette Milder γιατί μου έφερε στο νου πορτραίτα γυναικών από τον 18 αιώνα.