...gravity no escaping gravity...

7 μέρες μετά αποφάσισα να γράψω εντυπώσεις από την συναυλία των Placebo. Αυτό θα πει συνέπεια.

Πέμπτη 14 Ιουνίου
Όλη την ημέρα έτρεχα, από την πρακτική σπίτι και από εκεί για συνέντευξη για το μεταπτυχιακό και πάλι σπίτι για να ντυθώ πιο λετσικα.( εμ πουκάμισο και τζιν δεν αντέχεται σε συναυλία ). Παίρνω λεωφορείο και φτάνω Ακαδημίας με σκοπό να πάρω ταξί για τον Λυκαβηττό αλλά το ζώο είχα την φαεινή ιδέα να πάω με τα πόδια (το είχα τσεκάρει στο drive me και δεν φαινόταν πολύ μακριά) με αποτέλεσμα να ψάχνομαι μέσα στα στενάκια και τις σκάλες και να φτάσω μετά από ώρα με την γλώσσα έξω.
Φτάνοντας βρήκα τον Α. από την κινηματογραφική ομάδα και την κολλητή του Μ. Αυτοί υποτίθεται ότι θα πήγαιναν πιο νωρίς για να πιάσουμε θέσεις αλλά αποφάσισαν να φανέ γύρους πριν με αποτέλεσμα οι πιο καμένοι από εμάς να έχουν καταλάβει τις πρώτες θέσεις μπροστά από τον έλεγχο. Ώρα 6:20. Μέχρι τις 7:40 που άνοιξαν τις πόρτες βρήκαμε χρόνο να «συσφίξουμε» τις σχέσεις με τους γύρω καμένους, οι οποίοι καμένοι ήταν κάτι πιτσιρίκια κάνοντας με να νιώθω γριά μπροστά τους. Τρέξαμε, προσπεράσαμε χορηγούς και τελικά πιάσαμε δεύτερη σειρά πιστά.
Μέχρι τους Zebra Tracks που άνοιγαν την συναυλία πιάσαμε κουβέντα με τους σεκιουριταδες οι οποίοι λέγανε ένα σωρό καφρίλες για το συγκρότημα και άλλα ωραία ομοφοβικά. Η κατάσταση περιττό να πω ότι είναι κάτι σαν σαρδέλες στο κουτί που της βγάλαμε στον ήλιο να ξεραθούν. Σε κάποια φάση ήμουν τόσο ακινητοποιημένη που δεν μπορούσα να γυρίσω το κεφάλι μου δεξιά αριστερά. Μέσα σε όλη την βαβούρα ο Α. αποφάσισε ότι μοιάζω με την τραγουδίστρια των Nightwish, εγώ διαφώνησα (το ότι έχω μαύρα μακριά μαλλιά δεν με κάνει Tarja.).


Ας ασχοληθούμε όμως με την μουσική . Οι Zebra Tracks ήταν η έκπληξη της βραδιάς. Με αξιόλογα indie τραγούδια και έναν απίστευτο τυπα για τραγουδιστή δεν μπορεί παρά να έχουν μέλλον. Το κοινό τους λάτρεψε πάντως.



Κατά τις 9:30 βγήκαν οι Placebo στην σκηνή του κατάμεστου θεάτρου( περίπου 7000 κόσμο, κάτι που δίνει βέβαια το δικαίωμα στην Didi να συνεχίζει να μας ξεζουμίζει) και κατέβηκαν μετά από μιάμιση ώρα και κάτι. Αυτή τη φορά είχαν και γιγαντοοθόνες που έπαιζαν ενδιαφέροντα βιντεακια κατά την διάρκεια του live. Σε ότι αφορά τα τραγούδια ένα σεβαστό μέρος της playlist ήταν αφιερωμένο στο τελευταίο album χωρίς να παραλείψουν τις μεγάλες επιτυχίες τους και κάποια πιο σπάνια κομμάτια.



Η εκτέλεση όπως πάντα άψογη και ο Molko καλύτερος από την προηγούμενη φορά. Πάνω κάτω πέρα δώθε στη σκηνή, πόζαρε, γονάτισε, «τρίφτηκε» στην καράφλα ενός σεκιουριτα, «έπαιξε» με τον Stefan, χαιρέτησε το κοινό στα ελληνικά, είπε και κάτι άσχετο για την Ευρωπαϊκή ένωση και μας το έδωσε κατά την διάρκεια του Special K. Μπορεί εκεί μπροστά που ήμουν να άκουγα περισσότερο τους γύρω παρά των Brian η αλήθεια όμως είναι ότι η μισοί στο θέατρο όπως και εγώ είχαμε έρθει για να τον δούμε να δίνει το show του. Χατίρι δεν μας χάλασε.



Το εξής τραγελαφικό ήταν η απόφαση της εταιρείας να μην δίνει νερά στο κοινό επειδή λέει κάποιοι κατουράνε μέσα και τα ξαναπετάνε μπροστά. Αποτέλεσμα αυτού να λιποθυμάνε σαν τις μύγες. Έχασα τον λογαριασμό ποσά άτομα βγάλανε έξω μέχρι να φιλοτιμηθούν να αρχίσουν να δίνουν.

ΥΓ1. Στο γυρισμό η Μ.(πρώτη φορά την γνώρισα στην συναυλία) έμεινε έκπληκτη όταν της είπα ότι δεν έχω δοκιμάσει ποτέ μπαφο. Ξαφνικά ένιωσα ότι είμαι πίσω σε κάποια πράγματα. Η Μ. και ο Α. είναι 18 στα 19.

ΥΓ2. Μετά πήγαμε βόλτα στο Decadance.

ΥΓ3. Το blog θα παραμείνει κλειστό μέχρι τις 7 Ιουλίου λόγω εξεταστικής και μετά υπόσχομαι ότι θα επιστρέψει ανανεωμένο.