Monday, June 4, 2007

five things about someone you don't know


Πολύ μου άρεσε το παιχνίδι με τα «5 πράγματα για σένα». Επειδή όμως είμαι newbie στον χώρο και δεν το πρόλαβα αποφάσισα αυθαίρετα να σας παραθέσω πέντε πραγματάκια που δεν ξέρετε για μένα έτσι to know us better.

1. Είμαι σίγουρη ότι θα πάω από αυτοκίνητο. Στα τόσα χρόνια έχω γλιτώσει παρατριχα γύρω στις δέκα φορές από το να με χτυπήσει αυτοκίνητο ή μηχανάκι και να με στείλει είτε στο νοσοκομείο είτε να κοιτάω τα ραδίκια ανάποδα. Μέχρι στιγμής με έχει γλιτώσει είτε το άτομο που βρισκόταν διπλά μου, και άπλωσε το χέρι του δευτερόλεπτα πριν εγώ πεταχτώ στο δρόμο, είτε ο εκάστοτε οδηγός που δεν έτρεχε, και πρόλαβε να φρενάρει τελευταία στιγμή.

2. Μου τι δίνει να μου μιλάνε όταν βρίσκομαι σε αυτοκίνητο η ταξί. Όπου και να πηγαίνουμε με οποίον και να είμαι( εξαιρείται η περίπτωση όπου γίνεται χαβαλές) εγώ θέλω την ησυχία μου. Να κοιτάζω έξω από το παράθυρο να σκέφτομαι, να ονειροπολώ να ακούω μουσική η να διαβάζω. Μου την δίνουν οι ταξιτζήδες που θέλουν κουβέντα και εγώ αναγκάζομαι να απαντώ με κάτι ξερά ναι, όχι, και συμφωνώ.

3. Όταν ήμουν στο σχολείο η στο φροντιστήριο και βαριόμουν αφόρητα φανταζόμουν ότι έκαναν έφοδο στο σχολείο ένοπλοι μαυροφορημένοι και άρχιζαν να πυροβολούν αδιακρίτως. Εγώ είτε το έσκαγα από το παράθυρο της τουαλέτα γιατί εντελώς τυχαία εκείνη την ώρα βρισκόμουν εκεί είτε έπεφτα στο πάτωμα και έκανα την νεκρή μέχρι να φύγουν. Παλιά νόμιζα ότι δεν πάω καλά μέχρι που είδα μια γαλλική ταινία όπου ένα πιτσιρίκι είχε ακριβώς τις ίδιες φαντασιώσεις.

4. Το παρακάτω γεγονός είναι το μονό που με έχει κάνει να πω την φράση : Θεέ μου να ανοίξει η γη να με καταπιεί τώρα. Πρώτη λυκείου, καλοκαίρι αρχές τις χρονιάς από τα πρώτα μαθήματα ιστορίας, καινούρια στο σχολείο. Κάθομαι δίπλα στο παράθυρο και έχω αφαιρεθεί, κοιτάζω έξω και περιμένω πως και πώς να χτυπήσει το κουδούνι για να βγω. Χτυπάει, σηκώνομαι, διασχίζω την αίθουσα και βγαίνω από την πίσω μπαλκονόπορτα. Κάνω μερικά βήματα και από ένστικτο κοιτάζω πίσω μου. Βλέπω όλους τους συμμαθητές μου να με κοιτάνε από το παράθυρο και την διπλανή μου να έχει σκάσει στα γέλια. Ο καθηγητής με φωνάζει από το παράθυρο να τσακιστώ να γυρίσω στην αίθουσα. Μέχρι να φτάσω είπα την παραπάνω φράση. Έκατσα τα άκουσα και μετά το μάθημα με πήγε στο γραφείο του να με καλοπιάσει γιατί με είχε πιάσει το παράπονο. Μετά από όλα αυτά μου πηρέ μερικά μαθήματα να τον ξανακοιτάξω στα μάτια και άλλα λίγα να τον «ερωτευθώ». Φυσιολογικά πράγματα δηλαδή.

5. Τρέμω οποιαδήποτε επαφή με το μικρόφωνο. Στο νηπιαγωγείο ήμουν εκείνο το παιδάκι που ανέβαινε να πει το ποίημα του και πάγωνε μπροστά στον κόσμο και δεν έβγαζε κουβέντα. Στο δημοτικό γυμνάσιο και λύκειο όποτε τραγουδούσα στην χορωδία ήμουν στο πίσω μέρος. Ακόμα δεν μπορώ να μιλήσω μπροστά από μικρόφωνο. Μέχρι στιγμής δεν έχει χρειαστεί να το κάνω.


ΥΓ. το συγκεκριμένο post το είχα ξεκινήσει όταν ξεκίνησα αυτό το blog αλλά σήμερα αποφάσισα να το τελειώσω.

3 comments:

Anonymous said...

Πρώτον να πω ότι ημουν μια απο τις σωτήρες της στο θεμα του αυτοκινητου. Δευτερον να προσθεσω και αλλα στοιχεια...
Νο6...Παντα μας ελεγε οτι στο σχολειο την εβγαζαν οι καθηγητες μονιμως εξω..Καλα λεγαμε, υπερβαλλει και λιγο..Μεχρι που η ιστορια repeated itself όταν άρχιζαν να την βγαζουν εξω και στην σχολη...και να πω οτι την εβγαζαν μονη της, αντε ντε...αλλα εβγαζαν και εμας μαζι της για παρεα...Και ενω εμεις τα βαφαμε μαυρα το χαζο θα ελεγε δυο φρασεις μονο α)Ελααααα τωωωρα Δεεεν πειραζει! ή β) Ξεεεερω ξεεερω!!!!
Τα θυμαμαι και συγχυζομαι αλλα απο την αλλη εκανε τις βαρετες διαλεξεις ενδιαφερουσες και την γλιτωναμε, επωδυνα μεν αλλα την γλιτωναμε....

Anonymous said...

Ασχετο....αλλα ξεχασα να ρωτησω....τους Power Rangers που τους θυμηθηκες? Τι μου θυμησες τωρα...Εμενα μου αρεσε η Κιμπερλυ!!!!

Anonymous said...

Πάλι μας έκπληξες! Γιατί δεν γράφεις κάτι χαρούμενο παιδί μου;
Μπορεί να είναι ιδέα μου, αλλά είναι το 2ο post που μου φαίνεται ψιλοπεσιμιστικό...
Να γράψω τα αντίστοιχα για μένα:
1. Πιστεύω ότι θα πεθάνω στα βαθιά μου γεράματα, γύρω στα 65 από καρδιά!
2. Βαριέμαι όταν κάνω ταξίδια στο αυτοκίνητο και δεν μου μιλάνε, ακόμα χειρότερα όταν είμαι με 2 φίλους και με βάζουν στο πίσω κάθισμα, και δεν μπορώ να συζητήσω μαζί τους! Επίσης πάντα αρχίζω τις συζητήσεις με τους ταρίφες... :)
3. Όταν βαριόμουν στο σχολείο... Απλα μιλούσα ή ζωγράφιζα!
4. Είχε ακουστεί στα Θρησκευτικά η κέξη Βεδουϊνός... Και ρώτησα αν είναι είδος πιθήκου (Μπαμπουϊνος δηλαδή χαχα)
5. Τα πάω αρκετά καλά με τα μικρόφωνα. Έχω τραγουδήσει και καραόκε (για πλάκα, χάλια βέβαια). Το καλύτερο μου το Barbie Girl μπορείτε να το δείτε
εδώ.

Αυτά προς το παρόν :Ρ
θα γράψω και τα δικά μου κάποια στιγμή, καλή ιδέα πάντως!