Έρχεται μια στιγμή που μια ιστορία από τα παλιά μοιάζει με σφαλιάρα που σε ξυπνάει απότομα. Και πονάει. Νιώθω ότι θέλω να ουρλιάξω, ότι θέλω να κλάψω, θέλω να σπάσω οτιδήποτε υπάρχει γύρω μου. Πάνω από όλα νιώθω ηλίθια. Εγώ που νόμιζα ότι δεν είμαι σαν κάθε «γκόμενα» και δεν πρόκειται να την πατήσω ποτέ. Πάρτα τώρα. Νιώθω ότι ο χρόνος έχει κολλήσει εκεί, θέλω να χαστουκίσω τον «αγγελιοφόρο» που κάθεται απέναντι μου σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Είναι απίστευτο πως 3 γραμμές μπορούν να «γκρεμοτσακίσουν» κάποιον από το βάθρο που εσύ ο ίδιος τον έχεις βάλεις. Πως 3 κουβέντες σου γαμάνε την ψυχολογία, 3 κουβέντες αλλάζουν τον τρόπο που έβλεπες τα πράγματα.
(κι όμως κατά βάθος ελπίζω ότι ακόμα έχω δίκιο)
1 comment:
Είναι απίστευτο, πώς αλλάζει ο κόσμος σου μέσα σε λίγα μόνο λεπτά... Ό,τι όμως δεν σε σκοτώνει...
Post a Comment