Tuesday, July 20, 2010

Inception



Όσοι με ξέρουν προσωπικά έχουν απηυδήσει με την προώθηση που έκανα όλο αυτό το καιρό στο Inception. Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά χρόνια να ανυπομονώ για μια ταινία τόσο πολύ. Η τελευταία φορά ήταν για το The Village του M. Night Shyamalan.
Από την πρώτη στιγμή που είδα το trailer πείστηκα ότι πρόκειται για μια από τις ταινίες της χρονιάς. Christopher Nolan στην σκηνοθεσία και στο σενάριο, Leonardo Di Caprio (τον οποίο θεωρώ εξαιρετικό ηθοποιό), τους προσωπικά αγαπημένους Ellen Page, Joseph Gordon Levitt, Cillian Murphy και Marion Cottiliard στο καστ και μια ιστορία που μπλέκει όνειρα, επιστημονική φαντασία, μυστήριο και δράση δε χρειάστηκε πολλά για να με πείσει.
Ο Nolan έχει την δυνατότητα όπως με το The Dark Night να συνδυάζει καθαρή διασκέδαση με ουσία. Και φυσικά εδώ δεν πάει πίσω. Η ταινία έχει κάτι για όλους. Εφέ, δράση, βία για όσους θέλουν να περάσουν καλά αγκαλιά με το ποπ κορν τους αλλά και μια εξαιρετικά δομημένη ιστορία που σε κρατάει κολλημένο στην οθόνη και σε κάνει να την σκέπτεσαι για ώρες αφότου φύγεις από το σινεμά. Η αλήθεια είναι ότι οι πληροφορίες είναι πολλές και χρειάζεται την απόλυτη προσοχή σου για να μη χάσεις το παραμικρό. Όλα είναι απαραίτητα στην εξέλιξη της ταινίας.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί όσα λιγότερα ξέρεις τόσο πιο ενδιαφέρον γίνεται. Ούτε θα μπω στον κόπο να μιλήσω για ερμηνείες, σκηνοθεσία, μουσική. Ότι ξέρετε αυτά εμπιστεύεστε.
Πάντα θεωρώ ένα καλό σημάδι όταν δεν αντιλαμβάνεσαι πως περνάει η ώρα. Σημαίνει ότι περνάς καλά. Και εδώ ενώ μιλάμε για μια ταινία με διάρκεια πάνω από 2 ώρες δεν βαρέθηκα ούτε ένα λεπτό. Η υπόθεση και περισσότερο ο χαρακτήρας του Di Caprio με τα μυστικά και τις ενοχές του σε προκαλούν να βάλεις τα στοιχεία της ταινίας σε μια σειρά. Αν ποτέ μπορέσεις να το κάνεις. Και αυτό γιατί μιλάμε για σωστό λαβύρινθο όπως και το υποσυνείδητο του ανθρώπου. Μετά το τέλος θέλω να κάτσεις και να σκεφτείς, και αν με σιγουριά καταλήξεις σε μια μόνο εκδοχή της ιστορίας τότε εγώ θα σε παραδεχτώ. Από την άλλη αυτό μπορεί να σημαίνει ότι απλά δεν πρόσεχες. Εγώ προσωπικά χρειάζομαι άλλη μια θέαση για να μπορέσω να την κατανοήσω πλήρως γιατί όπως και να το κάνουμε το να την βλέπεις στα αγγλικά χωρίς υπότιτλους δεν είναι παιχνιδάκι.
Για κάτι τέτοιες ταινίες είναι που λατρεύω το σινεμά. Γιατί όλα είναι πιθανά. Pure Creation, όπως λέει και η Αριάδνη, ο χαρακτήρας της Ellen Page.

1 comment:

Anonymous said...

telika esy ti les? epese i svoura h den epese???

(h mama sou!)