Πιτσιρικάς αποφασίζει να ξεκινήσει ιδιαίτερα μαθήματα με μια παρέα φίλων της μητέρας του. Μόνο που τα μαθήματα ξεπερνούν τα όρια της φυσικής και των μαθηματικών και μετατρέπονται σε σεξουαλικά. Ο άβουλος και εύπιστος Jonas παρασύρεται από τις απόψεις των φιλελεύθερων «καθηγητών» του χάνοντας για πάντα την αθωότητα του. Η ταινία αφήνει τον θεατή να αποφασίσει εάν αυτή η «κακή εκπαίδευση» είναι κακοποίηση ή όχι. Εγώ προσωπικά βρήκα εκνευριστική αυτή τη προσπάθεια επιβολής ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής σε ένα ανώριμο δεκαεξάχρονο. Τελικά βέβαια η ταινία σαν σύνολο δε ξεπερνά την μετριότητα.
Enfances
Γενικά η ιδέα να αυτοσχεδιάσουν και να δημιουργήσουν μια σπονδυλωτή ταινία για ένα περιστατικό από τα παιδικά χρόνια μεγάλων σκηνοθετών είναι εξαιρετική. Renoir, Welles, Bergman, Lang, Tati, Hitchcock. Όλα αρκετά ενδιαφέρον ανεξαιρέτως. Τα αγαπημένα μου όμως ήταν αυτά για τον Hitchcock και τον Tati μιας και θεωρώ ότι αναπαριστούσαν το πνεύμα των ταινιών τους.
Rainbow Around the Sun
Ο άσημος και αλκοολικός μουσικός Zachary ονειρεύται μια πραγματικότητα όπου είναι διάσημος ροκ σταρ και η ζωή του περικλείεται από χρώμα γυναίκες και διασημότητα. Από την μίζερη πραγματικότητα ξεφεύγει στην γεμάτη χρώμα φαντασία του. Παράλληλα όμως πρεπει να ξορκίσει και τους δαίμονες του παρελθόντος. Αν και σκηνοθετικά τα καταφέρνει μια χαρά να μεταδώσει το ανάλογο πνεύμα σε κάθε σκηνή εκεί που τα χαλάει είναι τα τραγούδια. Λίγο glam λίγο rock ακόμα και μπαλάντες. Λίγο από όλα με άκυρους θα έλεγα στίχους.
Grandes personnes, Les
Άλλη μια ταινία που πήγα να δω επειδή γυρίστηκε στη Σουηδία. Είναι ψυχαναγκαστικό πια. Μια κομεντί με επίκεντρο την νεαρή Jeanne που ταξιδεύει με τον πατέρα της για να γιορτάσουν τα γενέθλια της και για να βρει αυτός έναν χαμένο θησαυρό. Μέσα από την απρόσμενη συγκατοίκηση τους με δυο γυναίκες ο καθένας θα ανακαλύψει λίγο ακόμα τον εαυτό του. Στο επίκεντρο πάντα η δεκαεξάχρονη η οποία μεγαλώνει και αποζητά την μητρική φιγούρα που λείπει από την καθημερινότητα της. Καλογραμμένοι χαρακτήρες, αστείες στιγμές, καλές ερμηνείες συνθέτουν ένα αξιόλογο ντεμπούτο.
Hunger
Ταινία που θα τη θυμάσαι για καιρό. Αυτό είναι σίγουρο. Αποκρουστική, αηδιαστική ειδικά κατά το πρώτο μισό. Εξαιρετική παρόλα αυτά. Ο αγώνας των μελών του IRA για να αναγνωριστούν ως πολιτικοί κρατούμενοι. Η ταινία ξεκινάει με τον δεσμοφύλακα, συνεχίζει με άλλους κρατούμενους για να εστιάσει στο δεύτερο μισό στον πραγματικό πρωταγωνιστή τον Bobby Sands. Το παρελθόν του σκηνοθέτη ως εικαστικός είναι πασιφανές. Από το storyline, τις γωνίες λήψεις που χρησιμοποιεί και τα εξαιρετικά πλάνα, βρήκα τουλάχιστον ένα αριστουργηματικό, ο Steve McQueen εκμεταλλεύεται την εμπειρία του στο έπακρο. Το αποτέλεσμα, μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Filth and Wisdom
Η Madonna ως σκηνοθέτης και ως συνσεναριογράφος. Ότι και να περιμένατε ακούγοντας αυτά δεν έχει σημασία. Γιατί όσο και να θέλετε να τη θάψετε εδώ η κυρία κάνει καλή δουλειά. Στο επίκεντρο της ιστορίας της είναι τρεις ιδεαλιστές του σήμερα. Ένας ελπιδοφόρος ροκ σταρ, μια χορεύτρια και μια υπάλληλος φαρμακείου που θέλει να σώσει τα παιδιά της Αφρικής. Και στους τρεις χαρακτήρες διακρίνεις στοιχεία της Madonna ,τουλάχιστον όταν ξεκινούσε την καριέρα της, Γιατί όπως διατείνεται και η ίδια πρεπει να περασείς απο το βούρκο για να βρεθείς στην κορυφή. Σκηνοθετικά η ταινία είναι λίγο χύμα να το πω, λίγο από όλα. Κάτι δε μου άρεσε δεν έδενε. Και έτσι παρά τις έντιμες προσπάθειες της μένει ανολοκλήρωτη. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δε περνάς ευχάριστα την ώρα σου. Αν μη τι άλλο σου χαρίζει μερικές ξεκαρδιστικές στιγμές.
No comments:
Post a Comment