Day 1

Φτάνω στο κέντρο, ξεφορτώνομαι βαλίτσες στο κεντρικό σταθμό τρένων και παίρνω το μετρό. Πρώτο σοκ. 15 λεπτά στην ουρά για εισιτήριο. Άφιξη στο μουσείο Rodin, αφιερωμένο στον γνωστό γλύπτη.









Πίσω στο μετρό. Δεύτερο σοκ. Χάνομαι σε έναν από τους κεντρικούς σταθμούς.
Συναντώ τελικά την Cha και τον Guillaumme, δυο από τους γάλλους φίλους μου από το Erasmus.





Βραδινή έξοδος σε ένα ιταλικό εστιατόριο με κρασί και το απαραίτητο επιδόρπιο. Ξέρουν αυτοί. Βόλτα στο κανάλι που η κινηματογραφική Amelie πέταγε πετραδάκια.




Ποτό σε ένα ψιλό άθλιο μπαρ. Το κάπνισμα απαγορεύεται στους δημόσιους χώρους. Νομίζω ότι καπνίζουν περισσότερο και από εμάς.

R.I.P FISH

Πάει το ψάρι μου, ο highlander μου. Άντεξε πάνω από ένα χρόνο σε μια μικρή γυάλα, αλλά οι ζέστες της περασμένης εβδομάδας τον σκότωσαν. Ο Fish ήταν ένα μικρό μαύρο χρυσόψαρο με τρελές αντοχές. Είχε αντέξει μέρες ολόκληρες χωρίς φαγητό και χωρίς να του αλλάξω νερό. Μπορούσα να το αφήσω ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο και αυτός εκεί. Απέθαντος. Ίδιος ο highlander αφού ήμουν σίγουρη ότι αν του έβαζα και άλλα ψαράκια στη γυάλα θα τους έκοβε το κεφάλι. Οι φίλοι μου βέβαια ισχυρίζονταν ότι είχε τρελαθεί από τα φωτάκια που είχα κάτω από τη γυάλα του και για αυτό ζούσε ακόμα. Ότι και να πω τώρα είναι αργά το ψάρι μου είναι six feet under. Ζωή σε μας.

Υ.Γ. Κλείνουμε πάλι για δυο εβδομάδες λόγω μαθημάτων(διακοπών) στα Χανιά.

Μαζεύω τα μπογαλάκια μου

και φεύγω για δυο εβδομάδες Γαλλία. Παρίσι, Νίκαια, Μονακό, Κάννες, Μπορντό. Πλήρης ενημέρωση μετά.
Καλό καλοκαίρι.